tutma

tutma
1
I
сущ. от глаг. tutmaq:
1. держание
2. захватывание:
1) крепкое схватывание чего-л. пальцами, руками, механизмами и т.п.; захват. тех. tutma bucağı угол захвата, tutma diapazonu диапазон захвата, tutma tələsi ловушка захвата; связь. tutma hadisəsi явление захватывания
2. заболевание какой-л. болезнью
3. захват (взятие силой). Özgə əraziləri tutma захват чужих территорий
4. занятие:
1) овладение какой-л. территорией, населенным пунктом; захват. Şəhəri tutma занятие города
2) вступление в какую-л. должность. Vəzifə tutma занятие должности
3) спорт. в сочет. со словом “место”. Birinci yer tutma занятие первого места
5. схватывание:
1) затвердение, застывание. строит., архит. Betonun tutması схватывание бетона
2) перен. быстрое понимание, восприятие, усвоение чего-л. Əsərin əsas ideyasını tutma схватывание основной идеи произведения, məsələnin mahiyyətini (məğzini) tutma схватывание существа вопроса
6. ловля, поимка. Balıq tutma ловля рыбы, vəhşi heyvanları tutma ловля зверей, qarətçiləri tutma поимка грабителей
II
прил.
1. ловильный:
1) связанный с ловлей. Tutma əməliyyatı ловильная операция, tutma işləri ловильные работы
2) предназначенный, служащий для ловли. нефт. tutma burğusu ловильное сверло
2. захватный (служащий для захвата). Tutma aləti захватное приспособление
2
сущ.
1. мед. приступ (момент усиления, обострения какой-л. болезни, болезненного явления). Qızdırma tutması приступ лихорадки, öskürək tutması приступ кашля, ürək tutması сердечный приступ
2. припадок (внезапное резкое проявление какой-л. болезни). İsteriya tutması истерический припадок, tutmadan yıxılmaq упасть в припадке
3
сущ. диал. упрямство
◊ tutması tutub вожжа под хвост попала кому (о капризном, взбалмошном человеке)
4
сущ.
1. соление (приготовление, заготовление впрок с солью, в солёном растворе)
2. соленье, соление (посоленный впрок пищевой продукт). Tutmalarla dolu bankalar банки с соленьями

Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. . 2006.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Полезное


Смотреть что такое "tutma" в других словарях:

  • tutma — I (Göyçay, Kürdəmir, Mingəçevir, Ucar, Yevlax) şoraba, duza və ya sirkəyə qoyulmuş xiyar, kələm, badımcan və s. – Çox ləzətdi tutmadı, yeməynən doymax olmur (Yevlax); – Aşnan tutma çox ləzzətdi olur (Ucar) ◊ Tutma qoymax (Yevlax) – şoraba qoymax …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • TUTMA — Texas Uniform Transfer to Minors Act (Governmental » State & Local) …   Abbreviations dictionary

  • tutma — is. 1) Tutmak işi 2) Destekleme 3) Yanaşma 4) sp. Markaj Birleşik Sözler aktutma deniz tutması …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • tutma — 1. «Tutmaq»dan f. is. <Ayrım qızı> cücələri tutmaması üçün əlinə böyük bir ağac alıb, «kiş, kiş» edərək qızılquşu qovlamağa başladı. A. Ş.. 2. is. Hər hansı bir xəstəliyin birdən özünü büruzə verməsi, güclənməsi, kəskinləşməsi, növbə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • tutma aç — tutmaç I, 453bkz: tutmaç …   Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini

  • almadığın hayvanın kuyruğunu tutma — almayacağın bir şeye alacakmışsın gibi yakın ilgi gösterme, işinde çalıştırmayacağın kimseye çalıştıracakmışsın gibi umut verme anlamında kullanılan bir söz …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • işğal — ə. tutma, zəbt etmə …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • ezber — is., Far. ezber 1) Bir metni veya bir sözü eksiksiz tekrarlayabilecek biçimde akılda tutma 2) Ezberleme ve akılda tutma yeteneği 3) esk. Ezber edilecek ders Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller ezber bozmak ezber etmek ezber okumak ezberinde olmak …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • tutulmak — nsz 1) Tutma işi yapılmak veya tutma işine konu olmak Bir yazıhane kiralanmış, aylıkla bir otomobil tutulmuştu. E. E. Talu 2) Ay ve güneş tutulma olayına uğramak 3) Ünlü olmak, meşhur olmak 4) Tutuk duruma gelmek 5) Bir organı işleyemez olmak… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • zəbt — ə. 1) nizamlama; 2) tutma, saxlama; 3) sahib olma, ələ keçirmə; 4) silah gücü ilə tutma; alma; 5) əlindən alma, özünə götürmə; 6) anlama, qavrama; 7) qeyd etmə, xülasəsini yazma …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • istila — is. <ər.> 1. Bir ölkəni zorla alma, ələ keçirmə, tutma. Qızıl Arslanın əcnəbi istilasına qarşı başladığı mübarizə yuxarıdakı fikrimizə tamamilə müvafiqdir. M. S. O.. İstila etmək – bir ölkəni zorla ələ keçirmək, işğal etmək, tutmaq. Ölkələr …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»